۱۳۹۱ مرداد ۱, یکشنبه

عبور...

ﻣﻦ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺍﺑﺪﯾﺖ،ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﻨﺠﺮﻩ ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﮔﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ...
ﻋﺒﻮﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ ....
ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻣﯿﺖ ﺍﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﻋﺒﻮﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ ....
ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺧﺪﺍ ....
ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﭘﺪﺭﺍﻧﻪ ﺧﺪﺍ .....   

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر