طوفان تمنا در دلی باز بر پا شود در دل ما حزن شیرین تلخ تر شود
عطش بر تنم میمیرد از این بودنهای پوشالی هوس از این احساس بیهوده جان میگیرد از این دلواپسی های کودکانه بیزار بیزارم. 022/2
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر